Operacja plastyczna uszu – po co i dla kogo?

Uszy są jednym z tych elementów naszego ciała, których deformacja może powodować spore kompleksy i zaniżenie poczucia własnej wartości. Zbyt duże, odstające lub nieforemne uszy potrafią skutecznie obniżyć naszą samoocenę, do tego stopnia, że pozostaje nam jedynie podjęcie decyzji o zmianie ich wyglądu. Operacje plastyczne uszu kojarzą nam się głównie z korekcją dużych i odstających uszu. Nie jest to jednak jedyny powód dla którego pacjenci zgłaszają się do gabinetów medycznych, a jedynie jedna z kilku nieprawidłowości w obrębie tej części ciała, która kwalifikuje do korekty. Jak wygląda operacja korekty uszu, kto może z niej skorzystać i jak wygląda rekonwalescencja po zabiegu?

Wskazania do wykonania operacji plastycznej uszu

Małżowina uszna to narząd, który rozwija się od chwili narodzin aż do około 6 roku życia, co oznacza, że większość nieprawidłowości w jej wyglądzie okresu niemowlęcego i wczesnodziecięcego skoryguje się samoistnie. Z tego powodu raczej nie zaleca się korekty uszu u dzieci, które nie ukończyły 6 roku życia, chyba że wada kwalifikuje się do grupy wad wrodzonych. U starszych dzieci i osób dorosłych wskazana jest operacja plastyczna uszu, którą można wykonać przykładowo w Klinice Medycyny Estetycznej Derm-Estetyka w Gdyni.

Rodzaje defektów małżowiny usznej

Możemy wyróżnić kilka rodzajów defektów w obrębie małżowiny usznej, które kwalifikują do wykonania operacji plastycznej uszu. Są to następujące anomalie wyglądu ucha:

1. Odstające uszy, czyli defekt będący najczęstszą przyczyną operacji plastycznych uszu. Możemy o nim mówić, gdy kąt pomiędzy głową a uchem jest tak duży, że ucho znacznie odstaje od krawędzi czaszki tworząc tym samym niezbyt przyjemny efekt wizualny. Zabiegom odstających uszu poddają się najczęściej kobiety, dla których ten defekt stanowi spory problem wizerunkowy.

2. Anocja oraz mikrocja, czyli wady genetyczne w wyniku których niewykształcone zostało całe ucho bądź jego niektóre struktury. Oba defekty wymagają wszczepienia implantu całego ucha bądź przeszczepu fragmentu kości pobranej z innej części ciała pacjenta.

3. Guzek Darwina i ucho satyra, będące kolejnymi rodzajami wad wrodzonych. O guzku Dariwna mówimy, gdy w górnej, tylnej części ucha występuje charakterystyczne zgrubienie w kształcie guza. Ucho satyra to nazwa wady w przebiegu której górna część ucha posiada spiczaste zakończenie. Oba z tych defektów można usunąć przy pomocy operacji plastycznych, podczas których formuje się wzorcowo wyglądające ucho.

4. Ucho zapaśnika, czyli jedna z wad nabytych występująca najczęściej u osób uprawiających kontaktowe sporty walki. Defekt ten spowodowany jest głównie uszkodzeniem mechanicznym małżowiny, która na skutek otrzymanych przez dłuższy czas cisów wyglądem zaczyna przypominać kalafior.

5. Zwinięcie małżowiny usznej, będąca wadą genetyczną powodująca nieprawidłową budowę małżowiny a w efekcie jej zwinięcie do zewnątrz lub wewnątrz

Przygotowanie i przebieg operacji plastycznej uszu

Pierwszym krokiem, który należy wykonać jeszcze przed samą operacją  jest oczywiście konsultacja z lekarzem, który przeprowadzi z nami wywiad medyczny w celu ustalenia sedna problemu i wykluczenia ewentualnych przeciwwskazań. Kolejny wymóg przed korekcją uszu to konieczność wykonania badań takich jak morfologia, INR, APTT, anty-HCV oraz anty-HBS, które są niezbędne do przeprowadzenia każdego zabiegu tego typu. Na 14 dni przed operacją plastyczną uszu należy również zrezygnować z  przyjmowania leków zawierających aspirynę.

Sam zabieg korekcji uszu trwa około 1 – 1,5 godziny i jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Operacja plastyczna uszu rozpoczyna się od wykonania przez lekarza niewielkiego nacięcia tuż za małżowiną uszną, tak by ułatwić sobie dostęp do chrząstki ucha. Dalsze postępowanie zależy od wady, której chcemy się pozbyć i może polegać na zmianie pozycji ucha, jego wielkości czy też kąta nachylenia względem głowy. W przypadku wad genetycznych powodujących niepełne wykształcenie ucha lub jego części stosuje się przeszczepy lub odbudowę fragmentu kości.

Rekonwalescencja i zalecenia pozabiegowe

Korekta uszu jest zabiegiem nieinwazyjnym dlatego nie wymaga dłuższej hospitalizacji.  Szwy założone w trakcie operacji są zdejmowane po około 2 tygodniach od zabiegu, a kolejne tygodnie wymagają od nas stosowania specjalnej opaski uciskowej. Całkowita sprawność i ostateczny wygląd uszu można podziwiać około pół roku od chwili zabiegu. Jest to stosunkowo długi czas, jednak podyktowany powolnym gojeniem się uszu.

Wśród zaleceń pozabiegowych, które ułatwią rekonwalescencję i pomogą szybciej osiągnąć ostateczny efekt pooperacyjny możemy wymienić:

• stosowanie leków na bazie ibuprofenu i paracetamolu w razie silnego bólu pooperacyjnego,
• spanie z lekko uniesioną na poduszkach głową przez okres kilku dni od zabiegu,
• spożywanie pokarmów nie wymagających długotrwałego żucia,
• delikatne mycie ciała i głowy tak by nie zamoczyć bandaży i opaski
• wstrzemięźliwość od rozmów telefonicznych przez okres około 10 – 14 dni d zabiegu,
• powstrzymanie się od wykonywania ruchów mimicznych twarzy przez około tydzień od zabiegu,
• noszenie ubrań nie wymagających zakładania przez głowę, w tym ciasnych golfów i sukienek,
• całodobowe noszenie opaski uciskowej przez okres około 4 tygodni oraz kolejne 2 tygodnie spania z opaską założona na uszy,
• wstrzemięźliwość od ćwiczeń fizycznych przez okres około pół roku od operacji,
• powstrzymanie się od noszenia okularów korekcyjnych praz przeciwsłonecznych przez 4 tygodnie od dnia operacji.